De oven bleek de bewaarder van de cache te zijn

De jongens zijn al heel lang vrienden, van kinds af aan droomden ze ervan piraten te worden, maar niet alleen het lot Sergey werd advocaat, eerst werkte hij bij de politie, maar na een paar jaar besefte hij dat het niet voor hem was, ten eerste alles door die plek erin, ten tweede was hij heel correct.

Een jeugdvriend Vitaly werd bouwvakker, hoe hij niet naar de universiteit ging en in zijn eerste jaar van school gestuurd werd, dus ging hij niet meer studeren, natuurlijk waren zijn ouders meteen tegen militaire dienst, maar er was geen keus en ze haalden hem binnen met een zuivere ziel maar met een rit naar de politie, in een dronken vechtpartij. hier sloop de militaire commissaris naar hem toe, met een verraderlijke vraag, wil je gaan zitten?

Nee natuurlijk, wie dit wil, dan is het leger de plek voor jou. hierdoor kwam hij terecht bij de elitetroepen van het bouwbataljon, waar niet eens een herkenningsteken in de vorm van een schop en een baksteen op het hek voor de brigade hing, waar hij alle geneugten van het wetenschap van constructie, eerst bouwde hij hoogbouw, een jaar later begonnen de generaals hem mee te nemen om open haarden te bouwen, ja alle luxe gebouwen. En toen kwam die gelukkige dag toen het bevel tot demobilisatie van de president kwam.

Vitaly leerde veel na het leger, hij was vooral goed met stenen, en een klant huurde hem in om telefonisch te werken. Hij arriveerde op de plaats en toen hij de klant zag, zag hij het licht, en de klant bleek zijn oude vriend van kinds af aan te zijn, op de een of andere manier is het vreemd waarom je stem het niet herkende, dus ik belde niet, mijn prefect belde, ze lachten samen maar het werk liet niet op zich wachten.

Sergei legde uit, hij vertelde wat hij wilde, maar hij wilde een beetje meer, maar in de hut van zijn grootmoeder, die in de jaren veertig werd gebouwd, waarna hij vele malen werd verbouwd, werd hij herbouwd, in het algemeen was het nodig om te slopen de oude kachel erin en bouw een nieuwe haard voor vuurhaarden met hout en kolen.

De harde werker vatte het idee van een vriend op en verspilde geen tijd, arriveerde op de plaats, ging het huis binnen, er was veel werk aan de winkel, ging naar de oude kachel, pakte een troffel, hij begon de stenen af ​​​​te breken, aangezien er geen cementmortel tussen de stenen zat, was alle oplossing gemaakt van klei en daarom was alles duidelijk en snel uitgezocht

Een eenvoudige harde werker vond een cache in de oven met een schat, hij was gek op wat er verborgen was in de Sovjet-Unie

Een van de stenen opende een kleine nis, alleen de hand van de jongen kon daar komen, hij besloot meteen dat dit de uitgang van de schoorsteen was, maar hij vergiste zich. nadat hij nog een paar stenen had gedemonteerd, merkte hij op dat dit niet zomaar een schoorsteen was, maar een schuilplaats die speciaal uit stenen was gemaakt, zodat de hitte niet zou binnendringen, en het was onmogelijk om er zo gemakkelijk bij te komen, alleen door de hele oven.